Na ons eerste avontuur in Luxemburg, hadden we onze ogen dit jaar laten vallen op Duitsland, en wel op de Eifelsteig. Want het doel was nog steeds: een uitdagende hike met drie opeenvolgende etappes, voldoende hoogtemeters, zoveel mogelijk natuur maar ook afwisseling met cultuur en goede overnachtingsmogelijkheden. En dat alles op maximaal 3 a 4 uur rijden. En dat is gelukt!
De Eifelsteig
De Eifelsteig is een langeafstandswandeling van Aken naar Trier, 313 kilometer in 15 etappes. Zoals de naam al doet vermoeden loopt deze dwars door de Eifel, een middelgebergte wat in het Westen grenst aan de Ardennen, grotendeels door Duitsland loopt maar ook voor een klein deel in België en Luxemburg. Geografisch gezien bevinden we ons aan de Westzijde van het zogenaamde Rijnlands leisteenplateau.
Om de beste drie opeenvolgende etappes eruit te kiezen heb ik met name de afstanden en hoogtemeters bekeken, en daarbij kwam ik uit op de etappes 10, 11 en 12, vanaf Gerolstein naar Himmerod.
Vulkaaneifel
In de Eifel zijn volgens de officiele etappe informatie vier verschillende elementen te onderscheiden: natuur, hoogveen, rotsen en water. De etappes die wij lopen bevinden zich in de Vulkaan-Eifel, een vulkanisch gebied met veel maren, en vallen dus (naast natuur) in de categorie water. Deze maren lijken op kratermeren, maar dat zijn het niet. Kratermeren ontstaan in kraters van vulkanen, maar maren ontstaan door een explosie wanneer grondwater in contact komt met magna. Door deze explosie ontstaat er een cirkelvormige krater die dan gevuld raakt met (regen)water.
Voorbereiding
Ook dit jaar ontbrak het weer niet aan gedegen vooronderzoek en voorbereiding. Ik had 2 boekjes op de kop weten te tikken, namelijk de “Wandelgids Eifel” in het Nederlands, en de “Wandelkaart Eifel“, maar die is enkel in het Duits beschikbaar. De Nederlandse wandelgids vond ik eerlijk gezegd de moeite niet waard, omdat we maar 3 etappes van de Eifelsteig lopen heb je echt maar aan een aantal bladzijdes iets, de rest gaat over de andere etappes. De Duitse wandelkaart heb ik niet gelezen aangezien mijn Duits daar niet goed genoeg voor is, maar de kaarten die erin zitten zijn wel goed en deze kan ik dus wel aanraden. Al is dit alles natuurlijk optioneel want op internet is alles te vinden, van de GPX bestanden waarmee je de routes kan plotten, tot wandel-recensies.
Omdat we inmiddels ervaring hadden opgebouwd, wisten we nu beter wat we mee moesten nemen. Zie hieronder mijn uitrusting. Achteraf had ik nog genoteerd: nóg meer dextro’s (die kan je maar niet genoeg hebben), oordopjes (tegen snurkende broertjes), twee paar gewone sokken en zakdoekjes.
Overnachtingen
Helaas geen campings dit jaar, want die zaten niet op de route. We hadden onze route met overnachtingen als volgt ingedeeld:
- We hadden de auto geparkeerd op het eindpunt, bij de Abdij Himmerod in Großlittgen. Eindigen bij de auto zodat je meteen kan vertrekken en niet meer hoeft te reizen na 3 intensieve dagen, is ons vorig jaar zo goed bevallen dat we dit in ons standaard reglement hebben opgenomen. Dit is een grote (gratis) parkeerplaats waar je prima je auto kwijt kan.
- Vanaf de parkeerplaats hadden we een taxi om ons naar onze eerste bestemming te brengen (€110). De tip voor deze taxi hadden we gekregen van ons hotel, het was zo’n 3 kwartier rijden. Onderweg begon het echt te stortregenen, maar gelukkig was het zodra we uitstapten weer droog.
- Op ons vertrekpunt, in Gerolstein, verbleven we in het Garni Am Brunnenplatz hotel. Daar hadden we 2 hotelkamers naast elkaar met een gezellig balkonnetje en een leuk uitzicht op de stad. We hebben €258 betaald voor deze 2 hotelkamers, inclusief een prima ontbijtje. In Gerolstein zelf zit een prima pizzeria, verder kun je er helaas een kanon afschieten. Wij hoopte een gezellig Duits cafeetje te vinden, maar het enige wat we konden vinden was “Jobbar Beko”, echt de meest louche tent die je maar kan bedenken, met 2 andere gasten die naar elkaar zaten te kwéke en behoorlijk wat sigaretten naar binnen zaten te werken, dus na één potje kaarten zijn we snel naar ons balkonnetje gegaan.
- Na onze eerste dag hiken hebben we overnacht bij Jugendherberge Daun, met z’n vieren op 1 kamer voor €116 inclusief ontbijt, dus dat was gezellig en helemaal top. Ook een leuke ervaring, want wij zagen het natuurlijk al helemaal voor ons, een jeugdherberg met bierdrinkende studenten (of studentes natuurlijk), maar blijkbaar hebben ze in Duitsland een ander idee bij het begrip Jugenherberge, want we zaten tussen de vader en moeders met hun kinderen van 1 tot 8 jaar. Dus we hadden de kantine voor onszelf na 20u, maar er hing in ieder geval wat meer sfeer dan in Gerolstein, en het eten was goed!
- Na de tweede dag hiken verbleven we in ons heuse eigen “Ferienhaus”, namelijk Eifel Ferienhaus Mirjan (€200). Hier hadden we dus echt een heel huis voor onszelf, met ieder een eigen slaapkamer zelfs, inclusief groot dakterras met een mooi uitzicht. Uiteraard wel zonder ontbijt, maar een leuke ervaring en de wandeling naar de supermarkt was prima te doen.
Praktische tips
- In Gerolstein zit ook een Jugendherberge, die was helaas niet meer beschikbaar, maar anders hadden we die zeker geboekt. Ondanks dat het studenten-jeugdherberg is, hangt er wel een leuke sfeer, het eten is goed en het is goedkoop.
- Op het begin van onze eerste etappe (etappe 10) loop je langs Burchtruine Löwenburg. Dit kan je niet eens omlopen noemen dus ik zou zeker adviseren die even mee te pikken. Heb je meteen een leuk uitzicht over Gerolstein.
De route
Het vinden van de route is een makkie, alles staat echt super goed aangegeven. Het is enkel een kwestie van het beginpunt opzoeken en je kan lopen. Op de officiele website van de Eifelsteig kan je per etappe de GPX bestanden downloaden, die je kan openen in bijvoorbeeld GPX Studio.
Etappe 10: Gerolstein – Daun
Op maandag 1 April 2024 mochten we van start. Deze etappe is volgens de officiele site 23,7 kilometer. Vanaf hotel naar hotel en inclusief de Burchtruine Löwenburg (zie praktische tips) én een uitstapje naar Neroth tikte wij echter de 31,5 kilometer aan. Hier deden we een kleine 7u over, met een netto looptijd van 6u. We dachten onszelf te trakteren op een terrasje in het lieflijke Neroth, dat blijkbaar bekend is om zijn muizenvallen. Echter, het was natuurlijk 2e paasdag, en alle restaurants zaten ofwel vol, of deden of ze vol zaten toen ze 4 hikers met vieze modderschoenen zagen aankomen tussen al hun net geklede gasten. We hadden gelukkig meer dan voldoende energy-bars bij, dus deden we het daar maar mee. We maakte deze dag 968 hoogtemeters.
Etappe 11: Daun – Manderscheid
Vandaag op het programma: 23,4 kilometer. Wij beginnen weer met klokken vanaf onze Jugendherberg, en omdat deze al een stuk in de richting van etappe 11 lag, maakte we vandaag inderdaad 23,3 kilometer. Hier deden we 5,5u over, met 4,5u netto bewegingstijd. In totaal hadden we 580 hoogtemeters.
Etappe 12: Manderscheid – Großlingen
De derde en laatste dag proberen we altijd wat korter te houden, omdat we ook weer 3,5u naar huis moeten rijden. Voor deze etappe staat officieel 18,2 kilometer. Wij tikte van hotel naar auto de 21km aan, waar we ruim 4,5u over deden, met 4u netto beweegtijd. Hoogtemeters: 562.
Conclusie Eifelsteig
De Eifelsteig is een mooie hike, met voldoende afwisseling tussen natuur en cultuur. Er zijn voldoende overnachtingsmogelijkheden, uitdagende klimmetjes en genoeg kilometers te maken. De bewegwijzering is super goed, we maakte er soms grapjes over dat het zelfs overdreven goed was. Wij liepen in April en hadden wat pech met het weer, het was erg modderig, vooral de laatste dag. Het leuke is wel dat je in de bossen vrijwel niemand tegenkomt, dat geeft toch altijd een gevoel alsof je in de middle of nowhere bent. Voor ons gevoel waren de klimmen wel minder zwaar dan die tijdens de Lee Trail in Luxemburg, maar daardoor hebben we wel weer meer kilometers kunnen lopen. Kortom, een ervaring om nooit meer te vergeten, en een absolute aanrader!